Een weetje over mij, die jij wellicht nog niet weet. 

Foto's zijn enorm waardevol, dat weten jij en ik allang! We maken er zoveel mogelijk om al die mooie momenten te koesteren en door te geven. Het zijn de mijlpalen in het leven van onze kinderen: net geboren, eerste flesje, eerste hapje, stapje , .... Ouders van een (zeer) prematuur geboren kindje, denken helemaal nog niet aan deze mijlpalen. 

De mijlpalen van een zeer prematuur geboren kindje zijn nog vele malen groter!  Een te vroeg geboren kindje moet al heel veel dingen doen die het eigenlijk nog niet zelf zou hoeven. Denk bij hun mijlpalen aan:  zelfstandig ademen zonder ondersteuning. Een ENORME mijlpaal! Andere mijlpalen voor een prematuur zijn: één of twee kilo wegen, voor het eerst kleertjes aan, zelf kunnen drinken, de sonde er uit kan, voor het eerst buidelen, vanuit de couveuse naar een warmte bedje gaan, van de monitor af, ... En uiteindelijk natuurlijk wanneer een kindje eindelijk naar huis mag. 

Sinds oktober 2014 ben ik werkzaam voor Stichting Earlybirds. In de afgelopen zes jaren heb ik al veel Earlybirdjes en hun ouders een waardevolle reportage mogen geven. Door een collega fotograaf ben ik gevraagd of het fotograferen voor Earlybirds niet iets voor mij zou zijn. Ik volgde het werk van de stichting al een tijdje en hoefde er niet lang over na te denken. In september 2014 stuurde ik mijn foto's en mijn motivatie in. Sinds dat moment mag ik deel uitmaken van deze bijzondere groep collega's. Dat maakt mij trots! Zeker als ik zie welke prachtige en hartverwarmende initiatieven er ontstaan náást het fotograferen op een NICU. Ik hoop dit nog heel lang te kunnen doen. Door de Corona-maatregelen zijn we - heel begrijpelijk - nog niet overal weer aan het fotograferen. Er wordt gewerkt met een hele kwetsbare groep, daar wil je geen enkel risico mee lopen. 

Een flink aantal kindjes die ik het afgelopen jaar heb mogen fotograferen, lagen nog in de couveuse. Zij zijn geboren voor 30 weken. Dan is het heel fijn als ouders met hun kindje mogen buidelen. Het levert mooie gezinsfoto's op en intieme momenten. Vaak maken wij vanuit Earlybirds, de eerste gezinsfoto's en juist die zijn zo vreselijk waardevol. 

Als fotograaf doe ik dit met veel andere collega fotografen, geheel belangeloos. De reportage kost ouders niets en levert ze enorm veel. Een lichtpuntje nu en later een bijdrage in de verwerking van een hele hectische en onzekere tijd. Het is een eer wanneer ouders mij vinden op mijn socials. Zo blijf ik betrokken bij de gezinnen en kom ik er ook nog wel eens terug. Het is super fijn te zien hoe de kindjes het doen, hoe ze groeien en zich ontwikkelen. Soms kom ik terug om de mijlpaal van het eerste levensjaar te vieren, de geboorte van een broertje of zusje of om het huwelijk vast te leggen van papa en mama! Dan verneem ik iedere keer weer hoe belangrijk dat ene fotomoment in het zeer prille begin is. Albums die ik mag maken, probeer ik zoveel mogelijk persoonlijk af te geven. Ik geniet, wanneer ouders de foto's bekijken en zich verwonderen over hoe klein hun kindjes waren. Vaak zijn de kindjes inmiddels thuis als ik het album afgeef. De meesten hebben dan maanden in het ziekenhuis gelegen. 

Op het meest kwetsbare moment stap ik over de drempel met mijn camera. Ik kom heel dichtbij en ouders stellen zich open om hun verdriet, onzekerheid en angst daar met mij te delen. Dat maakt mij een bevoorrecht mens. Geen reportage, gezin, of situatie is hetzelfde. Soms rijd ik terug naar huis en laat ik even mijn tranen de vrije loop. Helaas is een zwangerschap en een goede bevalling niet vanzelfsprekend. Thuis knuffel ik nog even extra met mijn drie boys en voel ik me dankbaar voor hun gezondheid. 

Met toestemming van de ouders, deel ik graag wat van mijn momenten als Earlybirds fotograaf. 

Liefs Rolinka